20 apr Van virtueel assistenten, de dingen die voorbijgaan.

Het is waar, de meeste VA’s zullen bevestigen dat voor jezelf werken het beste is dat je kon overkomen en je de vrijheid geeft waarvan je alleen maar kon dromen. We zijn allang vergeten welke ‘angsten’ we hebben gehad, hoe verwarrend sommige opdrachten waren, de stress die we hebben gehad om iets tot een goed einde te brengen, de frustraties over het mislukken van een opdracht, de twijfel over een aanpak. We zijn er inmiddels zo mee vertrouwd geraakt dat het naar de achtergrond is verschoven. Het is inherent aan ons werk, het maakt ons niet meer van streek. En zo hoort het ook! Omdat het natuurlijk meestal erg goed gaat. Toch zet ik ze nog even op een rijtje, de 10 meest voorkomende hoofdbrekens. Een ‘feest van herkenning’ voor wie al een poosje als VA meedraait, een voorproefje voor wie op de drempel staat.

1. Je zult er soms een hekel aan hebben…

Als je dit voor het eerst meemaakt, slaat de paniek even toe en je denkt ‘OMG, ik heb een enorme misrekening gemaakt, ik moet zien dat ik weer een baan in loondienst krijg, ik ben een hopeloos geval, ik kan dit niet…’

Zit er maar niet over in… dat gevoel gaat gewoon weer weg.

De waarheid is dat veel VA’s soms even een hekel krijgen aan wat ze doen. Het is namelijk volledig natuurlijk en betekent gewoon dat je aan vakantie toe bent. Het gaat vanzelf in enkele weken over en alles gaat weer normaal z’n gangetje. Het zal je nog weleens vaker overkomen, je zult je herinneren dat het eerder gebeurde en alles kwam weer helemaal op zijn pootjes terecht.

2. Je krijgt commentaar over de hele dag thuis werken in je pyjama.

Normaal gesproken prik ik dit cliché meteen door, door te zeggen dat ik vanuit bed werk, terwijl ik chocolade eet en Prosecco drink.

Intussen probeer ik niet te lachen, denkend aan de vele uren die ik voorheen doorbracht hangend in een lus in de bus met mijn gezicht in iemands oksel, of aan de niet declarabele uren die ik vastzat in een file, dus voor de kat z’n viool, van hot naar her gestuurd door een akelige sufferd.

3. Het hollen of stilstaan syndroom hoeft helemaal niet op jou te slaan.

Soms zijn er maanden dat je iets minder verdient en andere maanden juist meer. December kan rustig zijn omdat je opdrachtgevers langzaam richting de feestdagen werken; ook augustus is vaak rustig, omdat iedereen op vakantie is.

Hoe rustig deze maanden ook kunnen zijn, probeer daar niet in mee te gaan door te denken dat het ook voor jou geldt. Zelf werk ik in augustus aan de uitwerking van een belangrijk project, omdat een van mijn opdrachtgevers een erg goede marketeer is. Ze geeft me daarvoor al in december veel onderzoeks- en voorbereidingswerkzaamheden gegeven, waardoor zij vooruit kan werken met het oog op dit project.

Kijk naar je opdrachtgevers, verdiep je in hun werk, probeer voor hen vooruit te plannen. Kijk in je tweede jaar naar de inkomsten in het afgelopen jaar om op tijd op trends te kunnen anticiperen, blijf op een innovatieve manier bezig jouw specialiteit te promoten en benut op een slimme manier de rustige momenten.

4. Laat je niet opjagen als dat niet nodig is.

Los van op sommige dagen een hekel hebben aan je bestaan als VA, word je soms wakker met het idee dat je die dag liever in het Vondelpark bent, op het strand, in de bioscoop, liever gaat winkelen, of naar Gossip Girl kijkt op de bank.

Tenzij er iets dringends op de agenda staat, ga gerust je gang.

Maak er geen gewoonte van, of werk extra hard op een andere dag, maar forceer jezelf niet en waardeer het dat je die keus kunt maken. Hoe luxe is dat!

5. Ja, het maakt je eerst wat onzeker. 

Totdat je beheerst wat je doet en er enige routine in hebt opgebouwd, is je bestaan als VA soms best een beetje beangstigend. Je voelt je onzeker. Je zit erover in dat je niet voldoende opdrachtgevers hebt, dat je niet goed genoeg bent, dat je zult mislukken en hopeloos bent, dat je zult verhongeren op je thuiswerkplek en weet ik hoeveel angsten nog meer.

Dat is heel normaal en je raakt eraan gewend.

6. Het duurt een tijdje voordat je je realiseert dat je alles kunt doen wat je maar wilt. 

Als je van start gaat, zul je waarschijnlijk net zoveel uren maken als in je laatste baan in loondienst, net zo de opdrachten zult uitvoeren alsof je ze kreeg van je oude baas en je voelt je rot als je niet elke minuut nuttig besteedt. Dat komt doordat je jarenlang zo geconditioneerd bent.

Bedenk dat je voor een bestaan als VA hebt gekozen omdat je dan de uren kon werken die je wilde en vanuit een locatie die je zelf kon kiezen. Je bent nu zelf baas, hebt zelf de leiding, bepaalt zelf met wie je wilt werken, wat je wilt gaan doen en hoe je gaat werken.

Het duurt een poosje voordat je je realiseert dat jij nu de baas bent, maar het moment dat dat gebeurt is een moment om nooit te vergeten.

7. Het wordt toch anders dan je in gedachten had.

Toen ik Virtueel Assistent werd, had ik me voorgenomen vroeg op te staan, door het bos te joggen, gezond te ontbijten, de hele dag met leuke opdrachten bezig te zijn, om te gaan met prettige opdrachtgevers die wisten wat ze wilden en die me graag betaalden omdat ik hen goed hielp en dat ik mijn werkdag op een redelijk tijdstip kon beëindigen.

Zo’n dag zal er best weleens tussen zitten, maar de werkelijkheid is meestal hardnekkiger.

8. Je wordt in beslag genomen door verslavende video’s op Facebook en YouTube. 

Social media is geweldig. Je post je berichten op je tijdlijn en deelt je wat je maar wilt, maar ze bevatten ook een berg onzin, meer verslavende video’s dan je ooit voor mogelijk hield en roepen elke dag je naam.

Je probeert niet elke morgen te blijven hangen op Facebook… en soms lukt dat ook.

9. Opdrachtgevers kunnen rotzakken zijn. 

Begrijp me goed, de meeste opdrachtgevers zijn fantastisch. Ik heb nu opdrachtgevers die waarderen wat ik doe, die me goed en op tijd betalen, waar je goed mee kunt communiceren en die realistische verwachtingen koesteren (ze verwachten geen Rolls Royce voor de prijs van een Volkswagen). Maar ik heb ook te maken gehad met enkele echte rotzakken.

Er zijn ook opdrachtgevers die álles direct gedaan willen hebben, sommigen weten nog niet waarvoor ze je willen inzetten, enkelen zullen je niet op tijd betalen en anderen willen altijd voor een dubbeltje op de eerste rang zitten.

Al doende leer je je pappenheimers kennen.

10. HET BLIJFT FANTASTISCH!

Ondanks het feit dat zelfstandig ondernemen als VA alles is wat hierboven wordt genoemd en meer, blijft het echt fantastisch om te doenl

Je mocht wel gek zijn om het niet te doen!

Kortom

Zoals met alles, heeft ook het bestaan als VA voor- en nadelen. Daar zul je tussendoor moeten navigeren en manoeuvreren, je eigen weg zoeken… zoals je al deed met alles dat nieuw op je pad kwam. Besef goed dat het leven te kort is om je dromen niet te volgen, haal diep adem en spring.

Het water is heerlijk!